Podatki w naszym kraju są dość wysokie, jednak aby nie nadwyrężały aż tak bardzo naszych kieszeni, możemy korzystać z różnego rodzaju ulg podatkowych. Jedną z nich jest ulga rehabilitacyjna, dzięki której możemy odliczyć od podatku niektóre wydatki związane z leczeniem np. leki, sprzęty rehabilitacyjne. Przy niskich dochodach można otrzymać zwrot podatku po rozliczeniu PIT.

Z ulgi rehabilitacyjnej mogą skorzystać osoby z niepełnosprawnością, które samodzielnie prowadzą gospodarstwo domowe, ale także opiekunowie osób niepełnosprawnych, którzy utrzymują te osoby. Zasada ta dotyczy dorosłych i dzieci z zastrzeżeniem, że z ulgi korzysta jedna osoba. Podstawowym dokumentem pozwalającym na uzyskanie ulgi rehabilitacyjnej są imienne faktury wystawiane na chorego lub jego opiekuna.

Sposoby odliczania od podatku

Istnieją dwa rodzaje odliczeń – limitowany kwotowo i nielimitowany. W pierwszym przypadku możemy odliczyć pewną kwotę ograniczoną limitem, czyli nawet jeśli poniesiemy wyższe koszty, to odliczymy tylko tyle, ile wynosi limit. Do wydatków limitowanych zaliczamy opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, utrzymanie psa asystującego oraz ulga na leki. Limit wydatków, które można odliczyć, wynosi 2.280 zł. W przypadku wydatków nielimitowanych ile się wydaje, tyle się odlicza. Wyjątek stanowią leki — tutaj możemy odliczyć wszystko powyżej 100 zł wydane każdego miesiąca, czyli jeśli wydamy w danym miesiącu 300 zł to odliczyć w ramach ulgi możemy 200 zł.

Na uchwyty dla niepełnosprawnych i kolonie

Ulga rehabilitacyjna przysługuje na rehabilitację (sprzęt, leki) oraz ułatwianie wykonywania czynności życiowych (sprzęt zarówno ortopedyczno-medyczny, jak i przystosowujący). Istotne jest prawidłowe określenie, czy poniesiony wydatek spełnia powyższy cel, ponieważ jest to bardzo często kwestionowane przez organy podatkowe. Zatem sprzęt musi zawsze spełniać poniżej wskazane warunki związane z przeznaczeniem. Ulga rehabilitacyjna obejmuje adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności np. uchwyty dla niepełnosprawnych, przystosowanie pojazdów mechanicznych, zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych. Oprócz sprzętu gospodarstwa domowego także zakup wydawnictw i materiałów szkoleniowych, pobyt na turnusie rehabilitacyjnym, pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-leczniczych oraz zabiegi rehabilitacyjne. Także opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł, utrzymanie psa przewodnika — w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7, opiekę pielęgniarską w domu, usługi opiekuńcze, opłacenie tłumacza języka migowego, kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia, leki oraz przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

Kiedy nie można skorzystać z ulgi?

Urzędy skarbowe są bardzo dokładne w przyznawaniu ulgi rehabilitacyjnej. Przedmioty ułatwiające życie każdemu, a nie tylko niepełnosprawnemu nie podlegają uldze. Na przykład uchwyty dla niepełnosprawnych rozliczane będą z ulgą, jednak zestaw materacy, które dobrze oddziałują na kręgosłup u wszystkich już nie. Podobnie jest z zabiegami leczniczymi – fizjoterapia podlega uldze podatkowej, jednak sama operacja podnosząca jakość życia chorego już nie.