Jak to jest z tymi zmianami i z tą naszą osobowością? Rodzimy się z nią czy może nabywamy ją z wiekiem?
Obie odpowiedzi są dobre. Osobowość jest nieodłączną częścią naszego istnienia, z którą oczywiście się rodzimy, jednak z upływem lat możemy zaobserwować że nasza osobowość się zmienia. Jak to się dzieje i dlaczego? Otóż życie potrafi nas niejednokrotnie zaskoczyć. Stajemy na rozstaju dróg i musimy wybrać drogę, którą chcemy podążać, a która nie zawsze jest właściwa. Zmiana osobowości zależy również z kim przebywamy ale również od nowo poznanych osób może zmienić się nasze myślenie.

Bywają ludzie, którzy żerują na swoich rodzicach. Czy się tacy urodzili?

Oczywiście że nie. W dzieciństwie mogli być słodkimi, grzecznymi maluchami, więc co się stało? Można by rzec: „samo życie”. Jednak to nie jest tak, bo życie się samo nie układa. To ludzie wybierają pomiędzy dobrem a złem, po między chce mi się a nie chce. Oczywiście dobre wychowanie to podstawa. Jeśli natomiast człowiek wpadnie w złe towarzystwo zaczyna się zmieniać i to na gorsze. Czy wtedy zmienia się jego osobowość? Oczywiście, że tak. Człowiek zaczyna inaczej myśleć i postępować, co nie oznacza że pozostanie taki do końca życia.

Co jeszcze nas zmienia?

Najczęściej utrata pracy, ciężka choroba w rodzinie, a nade wszystko śmierć.
Śmierć bliskiej osoby może spowodować nawet odizolowanie się od społeczeństwa czy głęboką depresję. taka zmiana w człowieku ma ogromny wpływ na jego osobę, jak również wszystkie inne które go otaczają.
Nigdy nie należy się poddawać. W życiu najważniejsze jest to by mieć cel, by mieć po co i dla kogo żyć, a także nadzieja. Jak to mówią: „nadzieja umiera ostatnia”. Tak więc kiedy jest nadzieja jest szansa na lepsze jutro. Zmiany są dobre, ale trzeba pamiętać by być dobrym człowiekiem, wtedy można zmienić świat.